Kontrolišite redovno vitamin B12 i hormone štitne žljezde
Alzheimerova bolest je progresivna bolest mozga karakteristična gubitkom pamćenja, sposobnosti rasuđivanja i promjenama karaktera. Osim što se radi o vodećem javno – zdravstvenom problemu, ovaj poremećaj predstavlja najčešći oblik demencije koji zahtjeva pravovrijemeno prepoznavanje i liječenje.
Prema naučnim procjenama broj oboljelih od Alzheimerove bolesti i drugih oblika demencija će 2020. godine iznositi čak 43 miliona.
Od Alzheimerove bolesti (AB) i drugih oblika demencija danas u svijetu boluje 24 milijuna ljudi. S obzirom da se učestalost AB i drugih demencija znatno povećava sa životnom dobi, a primjetan je trend starenja svjetske populacije, očekuje se da će taj broj i dalje rasti te da nam predstoji “epidemija demencija”.
AB karakteriše neprimjetan početak i postepeno pogoršanje mentalnog statusa. U prvih nekoliko godina bolest ne mora pokazivati dramatične simptome, dok u kasnoj fazi bolesti, bolesnik sve više zavisi o tuđoj pomoći. Premda se bolest ne razvija na isti način kod svih bolesnika, u prosjeku traje otprilike 10 godina.
Klinička prezentacija bolesti
Zbog postupnog početka bolesti smetnje se u početku vrlo često pripisuju staračkoj zaboravnosti.
Simptomi AB se javljaju postepeno, tokom perioda od nekoliko godina, i variraju od osobe do osobe. Prvi simptom koji se pojavljuje obično je zaboravljivost za nedavne događaje uz relativnu očuvanost dugoročne memorije. Upravo zbog postupnog i neprimjetnog početka ove smetnje se u početku vrlo često pripisuju staračkoj zaboravnosti, što je velika greška. Naime, AB je progresivan poremećaj u okviru kojeg se tokomvrijemena javljaju kognitivne smetnje i psihičke promjene, što znatno utiče na samostalnost bolesnika.
Kognitivni simptomi – smetnje kratkoročne memorije (zaboravljivost za nedavne događaje, zametanje stvari) i otežano donošenje odluka javljaju se kao rani simptomi. Tokom vrijemena bolesnici postaju dezorijentisani u vrijemenu (ne znaju dan, tačan datum ili godinu) i prostoru, te više nisu u mogućnosti pronaći put do kuće. U kasnijim fazama bolesti javljaju se simptomi poput neprepoznavanja bliskih osoba i otežanog, nerazumljivog govora.
Psihijatrijske promjene – bolesnici s napredovanjem bolesti razvijaju poremećaje u ponašanju, kao i psihičke poremećaje, što povećava teret staranja o njima. Javljaju se simptomi socijalno neadekvatnog ponašanja poput uznemirenosti, agresije, depresije i promjene ciklusa spavanja. Osobama koje skrbe o bolesniku najteže padaju upravo ovi simptomi, zbog čega su psihijatrijske promjene najčešći razlog smještaja bolesnika u ustanovu.
Danas još uvijek nije poznat tačan uzrok bolesti, ali se pretpostavlja da propadanje nervnih ćelija nastaje zbog nakupljanja određenih bjelančevina u mozga (beta-amiloida i tau proteina). Usled ovog nakupljanja prvenstveno dolazi do gubitka nervnih ćelija koje proizvode neurotransmiter acetil-kolin, ali napredovanjem bolesti je na kraju zahvaćen čitav mozak.
Postavljanje dijagnoze
Određivanje biomarkera u cerebrospinalnoj tekućini i PET CT predstavljaju sofisticirane metode potvrde dijagnoze Alzheimerove bolesti. Takođe je potrebno isključiti i neke metaboličke i endokrinološke poremećaje, zbog čega se procjenjuje nivo vitamina B12 i hormona štitnjače u krvi.
